Lonely 90s

Είμαστε στο 1990.
Αν με πληρώσεις θα κλάψω.
Πλήρωσέ με, δεν θα κλάψω.
Άρα δεν είμαστε στο 1990.

Πάρε στο 090, να βρεις αγάπη
ή να σου πουν το πώς και πότε,
χαρτορίχτρες και τσατσάδες.
Ψυχολόγοι, φιλενάδες.

Μπήκες από την πίσω πόρτα,
έφυγες απ’ την είσοδο.
Μπήκαν τα χειμωνιάτικα και
με την τελευταία αλλαξιά του θέρους,
ανάμεσα στα σεντόνια χάθηκες..

Κάθε βδομάδα είναι μια μέρα.
Με συμφέρει .
Πως πέρασε έτσι ο καιρός;
Βροχές, κλεισούρα, μειονεκτώ.

Ένα ανάλατο γεύμα από νομή,
σ’ ένα τραπέζι ξύλινο.
Σε λαστιχένιο κόσμο ζω,
που οι σχέσεις ολκή δεν έχουν.

SideliK_2

Σχολιάστε