Ώσμωση

Σωπαίνοντες οι ρετουσαρισμένοι βάρβαροι,

μορφών σπηλαίων επίγονοι και άσπιλοι.

Στο νου, στη ριζωμένη έπαρση πως κάθε τι

ειν’ ορθό.

Πρέπον.

Κάθετοι για τη σφαλιάρα που την ξάπλωσε.

Μάτωσε το χείλος, κάηκε αυτό του γιου της

από την καμμένη φύση,

προτού γυρίσει απ’ το φροντιστήριο φυσικής.

Τους αφουγκράζομαι στο πάρκο συχνά·

μονάχα το τσακμάκι κι οι κραυγές ακούγονται.

Κρότος δυνατός, σκυλιά γαβγίζουν τρομαγμένα.

Σιωπή, σβηστές λυχνίες.

Δύο τρεις σακούλες Sanitas βυθίζονται στον κάδο.

Το πόδι αποτραβιέται αργά, το πετάλι σηκώνεται,

το πώμα κλείνει.

Έτσι, χωρίς χώμα.

Αύριο πάλι.

SideliK_2

photography by Theologos Karagiannopoulos